Mordechaï Krispijn maakte met Frank Ruesink een serie video’s over het initiatief ‘De begrenzers’. Loes Ruesink reflecteert op het initiatief van haar man en vertelt wat het begrenzen in hun leven betekent. Het heeft volgens haar alles te maken met het geven van consent (het toestemmen of instemmen). “De grap is dat je de onzichtbare realiteit als mens heel goed kan beïnvloeden”, stelt Loes. Door je eigen gedachten te begrenzen, of de buitenwereld te begrenzen door niet in te stemmen met intenties van anderen. “Ik geef geen consent. Oh, die is zo krachtig.” Door het vanuit dat perspectief te benaderen, worden zelfs de grootste uitdagingen in het leven een spel.
De creatiekracht om je eigen realiteit te veranderen
Loes Ruesink is al 20 jaar werkzaam als regressietherapeut en bewustzijnscoach, ze stelt: “Je hebt iedere dag de kans om iets te veranderen in je eigen realiteit.” Zeker als je alles gaat zien vanuit onzichtbare energie. “Want in essentie is alles energie, dus alles is trilling en frequentie. Een gedachte is ook onzichtbare energie van waaruit materie kan ontstaan. Daaruit komt de realiteit voort. Vanuit een gevoel of een gedachte komt de realiteit. Als je met één been in de zichtbare realiteit staat en met één been in de onzichtbare realiteit, ben jij als mens de brug. En de grap is dat je de onzichtbare realiteit als mens heel goed kan beïnvloeden.”
Ruesink geeft de tip om eens de hele dag je eigen gedachten bij te houden. “Want die creëren de realiteit.” Daar begint ook het begrenzen, denkt ze, “want je hebt die gedachten te begrenzen”. Door je eigen gedachten, intenties en emoties waar te nemen, maar ook door in te stemmen of toe te stemmen aan welke potentiële gebeurtenissen je doorgang geeft. Daarmee verander je het onzichtbare energetische veld, van waaruit onze realiteit ontstaat.
Vrije wil en consent
Niets kan in deze realiteit plaatsvinden zonder toestemming van jouw vrije wil. We leven hier als zielen in een fysieke realiteit en we hebben vrije wil, hetgeen we benutten door wel of geen consent te geven. Consent is een Engelse term dat afhankelijk van de situatie ‘toestemmen’ of ‘instemmen’ betekent. Wij geven consent aan het potentieel, zoals ontmoetingen en gebeurtenissen die zich vanuit het onzichtbare veld naar de zichtbare realiteit kunnen materialiseren. “Dat wat wij doorgang geven, materialiseert zich”, zegt Ruesink. Het kan zijn dat er in potentie iets voor je klaarstaat, maar dat dit niet realiseert, omdat je het geen doorgang geeft. Door te zeggen “Ik geef geen consent”, zegt Ruesink. “Oh, die is zo krachtig.”
Het wel of niet geven van consent is toe te passen in alle situaties. Het is een vorm van energiewerk en het sturen van de realiteit. Ruesink past het heel bewust toe. “Op een bepaald punt in mijn leven heb ik gedacht, ik wil meesterschap in energiewerk.” Ze vertelt over een gesprek met een leerplichtambtenaar, toen Frank en Loes Ruesink tijdens de coronaperiode drie van hun vier kinderen niet meer bij een school hadden ingeschreven. De leerplichtambtenaar, die ook een BOA (buitengewoon opsporingsambtenaar) is, wilde op een bepaald moment een proces-verbaal opmaken. Loes Ruesink zei toen: “Wij geven geen consent. Wij zijn niet akkoord ”
Daarbij waren ze niet gericht op het resultaat. Want dan ga je je richten op het energieveld van de ander. Daarom is het belangrijk om in het hier en nu te blijven, waarin intenties nog niet zijn gerealiseerd. “Wij geven gewoon geen consent, punt.” Het resultaat was wel dat het aangekondigde proces-verbaal er nooit is gekomen.
Een topzwaar systeem gebouwd op drijfzand
Het bewust toepassen van wel of geen consent is toepasbaar in iedere creatie, ook in relatie tot het collectieve systeem dat we samen hebben gecreëerd. Mordechaï Krispijn stelt dat het systeem topzwaar is geworden. Ruesink stelt: “Het systeem is gebouwd op drijfzand. Het goede nieuws is dat in drijfzand het systeem ook in één keer zo kan wegzakken.” Krispijn concludeert: “Dat systeem heeft ook helemaal geen doel om zichzelf te begrenzen, want dan zou het zichzelf wel eens op kunnen heffen.”
Ruesink beaamt: “Het eist zijn bestaansrecht op. Dan lijkt het alsof wij het systeem moeten dienen in plaats van het systeem ons. Dat heeft alles te maken met consent. We staan op de verkeerde plek. Wij zijn niet meer de schepper van het systeem, maar we worden de ondergeschikten aan het systeem. In essentie zijn wij de schepper van het systeem…”
Om de rol van de creator te benutten dagen Loes en Frank Ruesink de mensen die het systeem in stand houden regelmatig uit. Ze noemen dat ‘liefdevol rebelleren’. “Dat is ook waar ik heel veel lol in heb. En Frank nog meer… om gewoon ‘het systeem’ op te zoeken en aanwijzingen te geven.”
Voor Loes is het begrenzen daarvan en het wel of niet consent geven een spel. Ze heeft lol in dat spel, ook als het moeilijk wordt: “You’ve got to love the game”, besluit ze.
Loes Ruesink geeft regressiesessies, waarin ze mensen begeleid om hun eigen creatiekracht te laten ervaren. Hoe mensen zelf het medicijn en de oplossing zijn om een betere realiteit te creëren. Ze leert mensen dat ieder het zaadje bij zich draagt en een unieke blauwdruk heeft, om hun eigen oneindige potentieel te manifesteren.
Met haar man Frank Ruesink heeft Loes het initiatief Liefdevol Rebelleren opgericht, om mensen te helpen een betere wereld te manifesteren. Via de acht principes van de natuurwetten en de creatiewiel-numerologie helpen ze mensen in trainingen, webinars, reizen en events aan een makkelijk toepasbare methode om van denken naar doen te gaan.
Ella Ster | ellaster.nl
Ontdek meer van Ellaster
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
