Wanneer zijn mensen bang voor hun eigen schaduw? Als ze diep van binnen weten dat ze onderdeel zijn van iets dat niet klopt, immoreel is of wellicht zelfs crimineel. Nu er steeds meer weerstand komt tegen de ondermijnende WEF-agenda, zullen degenen die dit beleid steunen gaan wankelen. Wat als men later verantwoording moet afleggen over hun eigen daden?
De meeste mensen deugen
De meeste mensen hebben een geweten. Een moreel kompas waardoor ze haarfijn aanvoelen wat goed is en wat slecht. De meeste mensen deugen en willen het goede doen. Bovendien wil men door de medemens en samenleving erkend worden als iemand die iets goeds bijdraagt. Wanneer die samenleving via de gevestigde media en instituten een narratief uitdraagt om te bepalen wat goed is en wat slecht, zullen veel mensen geneigd zijn om het officiële narratief te volgen. Om datgene te doen waarmee men in de groep deugers valt. We zien dit in de vorm van vinkjes, blauw-gele en regenboogvlaggetjes op social media, of het tonen van de 17 SDG-doelen op hun website.
De schaduwzijde van een agenda
Maar wat als dit narratief weliswaar aan de oppervlakte goed lijkt — zoals consuminderen om vervuiling en verspilling tegen te gaan — maar in werkelijkheid een enorme schaduwzijde blijkt te hebben? Een duistere, nadelige en schadelijke kant? Oftewel een narratief blijkt te zijn om een politieke agenda te verkopen, die uiteindelijk nadelig is voor het grootste deel van de bevolking? Dit geldt zeker voor Agenda 2030 met de 17 SDG-doelen, ook bekend als de Great Reset van het World Economic Forum (WEF), die ernaar streeft de wereldbevolking tot slaaf te maken in een digitale controlemaatschappij. Met de digitale munt CBDC en digitale ID wonen in de tiny smart homes in de 15-minuten-steden, zonder eigen bezit. “Je zal niets bezitten en gelukkig zijn.”
Surveillance door de staat
Om deze agenda te kunnen implementeren zijn er crisissen nodig. Zoals de klimaatcrisis. Of de coronacrisis, die ook is gebruikt om critici in de gaten te houden en in opdracht van de Europese Commissie en NCTV vergaande censuur te plegen. Of psychologische manipulatietechnieken in te zetten tegen de bevolking om bepaald gedrag af te dwingen. De overheid voert een ware informatie-oorlog tegen de eigen bevolking om hun agenda erdoor te drukken. Dit blijkt uit de overheidsdocumenten die door de Wob- of Woo-verzoeken1 (Wet Open Overheid) aan het licht zijn gekomen.
1) De Wet open overheid (Woo) is de opvolger van de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) en regelt het recht van burgers op informatie van de overheid. Wanneer burgers of burgerorganisaties informatie over het beleid opvragen zijn overheidsorganisaties verplicht deze informatie openbaar te maken.
De Nederlandse Stasi
In Nederland wordt deze surveillance aangestuurd door de NCTV2, die opereert als een schaduwregering en het beleid bepaalt. Een niet-democratische en niet-transparante organisatie onder Justitie, die vreedzame activisten als anti-overheidsextremisten wegzet. Hun werkwijze is intimiderend, omdat hun verdachtmakingen grote gevolgen hebben voor mensen die hun kop te ver boven het maaiveld uitsteken. Ze communiceren daarmee “we houden je in de gaten.” Vraag jezelf af waarom is er überhaupt een Nederlandse Stasi nodig om het gangbare narratief te controleren, zoals in de coronacrisis is gebeurd?
2) De NCTV Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid is een instantie van de Nederlandse overheid die in 2012 werd ingesteld “om Nederland te beschermen tegen bedreigingen die de maatschappij kunnen ontwrichten.”
“We houden je in de gaten”
Wat zou er gebeuren als we dit gaan omdraaien? Als we beleidsmakers, overheidsmedewerkers en mediamensen in de gaten gaan houden? Is hun beleid of werkwijze wel rechtmatig? Moreel verantwoord? Dienstbaar aan het volk? Transparant? Eerlijk? Volledig of eenzijdig? Of om het anders te verwoorden, stel dat de mensen die actief betrokken zijn bij het uitvoeren van de politieke agenda zich over een aantal jaren moeten verantwoorden bij een internationaal gerechtshof, hoe onschuldig zijn ze dan?
Weerstand tegen het WEF en VN Agenda 2030
Een politieke agenda zoals Agenda 2030 van de VN streeft naar een wereldregering, afschaffing van het privébezit, opheffen van de nationale en persoonlijke soevereiniteit, overrulen van persoonlijke vrijheden, waarbij de regie in handen is van (niet democratisch gekozen) regiobestuurders, NGO’s en corporaties. Nu het WEF er niet meer in slaagt in de schaduw te opereren, roept hun werkwijze en beoogde Great Reset steeds meer weerstand op. De Great Reset dient niet tot nut van de meerderheid, maar van een kleine elite.
De twijfel slaat toe
Hoeveel mensen zouden dit plan werkelijk steunen als men de ware intentie en consequenties voor henzelf, de samenleving en toekomstige generaties zouden kunnen overzien? Steeds meer mensen gaan daar aan twijfelen. De Agenda 2030 met hun duurzaamheidsdoelstellingen (SDG’s: Sustainable Development Goals) begint te wankelen. De twijfel slaat toe bij de beleidsmakers die de plannen moeten implementeren. Staat men straks wel aan de ‘goede kant’ in de geschiedenisboeken?
Klopt het allemaal wel?
Iedereen heeft het recht om beleidsmedewerkers van de landelijke en regionale overheid mails of brieven sturen om hen ter verantwoording te roepen. De vraag te stellen of hetgeen ze steunen wel het volk dient. Of te melden dat men dit beleid simpelweg niet wil. Laten we ze in de gaten houden en hun daden vastleggen om het in de toekomst te kunnen beoordelen. Dat dwingt iedereen na te denken en de gewetensvraag te stellen of hetgeen men doet allemaal wel klopt en zo deugt.
Wat was jouw rol?
Dat geldt ook voor het ter verantwoording roepen van de media. Want zij spelen een belangrijke rol in het promoten van de klimaatagenda, vaccinatie-agenda en plannen voor een wereldregering via machtsoverdracht aan de EU, VN en de WHO. Ze faalden tijdens de coronacrisis in hun controlerende rol die de pers als vierde macht heeft, vanwege de eenzijdige berichtgeving over het coronabeleid en de vaccins. Daarom is de actie waarbij activisten duizenden post-it notes op de gevel van het NOS-gebouw plakten om aandacht te vragen voor de vaccinatieschade en oversterfte, een mooi voorbeeld hoe we (in dit geval) de journalisten en redacteuren aan het denken kunnen zetten. Wat is jouw rol geweest? En klopt het wel wat je tot nu toe hebt beweerd?
Bang voor onthullingen
Surveillance werkt twee kanten op. Niet alleen dwingt het mensen na te denken over hun eigen positie en handelen, maar het is met name intimiderend voor degene die ‘lijken’ in de kast hebben. Bijvoorbeeld degene die steekpenningen hebben aangenomen, of onderdeel zijn van een geheim genootschap, of een netwerk waar strafbare dingen gebeuren.
Deze mensen zullen achtervolgd worden door hun eigen schaduwzijde, omdat men bang is dat hun smerige zaakjes naar buiten gaan komen. Hen laten weten dat we ze in de gaten houden, betekent dat ze hun vertrouwen verliezen dat ze overal mee wegkomen. Wellicht kiezen deze mensen voor een rol als klokkenluider, om te voorkomen dat ze zelf als onderdeel van het kwaad worden gezien. Daarmee gaan we de bevestiging zien dat de zogenaamde ‘theoriën’ over de misdaden van de politieke kliek in werkelijkheid feiten zijn. Het zal de propaganda van de wereldwijde elite ontkrachten en hun agenda saboteren.
Uit de schaduw in het licht
Het bijzondere van deze tijd is dat allerlei zaken die tot nu toe in de schaduw plaatsvonden, aan het licht blijken te komen. Steeds komen er nieuwe schandalen naar boven die het daglicht niet kunnen verdragen. In een wereld vol camera’s, digitale sporen, spionagesoftware, afluister- en chantagepraktijken, heeft niemand de garantie dat hun geheimen verborgen blijven. Wie is er bang voor zijn eigen schaduwzijde?
Ella Ster | ellaster.nl | Bron: Nieuwe wereld
