Antieke kaarten Antarctica impliceren prehistorische beschaving

De Piri Reis wereldkaart uit 1513 toont Antarctica zonder ijslaag, terwijl het continent officieel pas in 1818 ontdekt zou worden. De zuidpool is echter al minstens zesduizend jaar geheel bedekt onder een kilometers dikke ijslaag. De antieke kaart is gebaseerd op nog veel oudere kaarten. Welke beschaving heeft Antarctica met grote precisie én zonder ijs in kaart kunnen brengen?

Het mysterie van de antieke kaarten

In 1929 ontdekte een groep historici een antieke kaart die op gazellenhuid getekend was. Uit onderzoek bleek dat het ging om een document uit 1513, getekend door de 16e eeuwse Turkse admiraal Piri Reis. Met zijn hoge rang in het Turkse leger had hij toegang tot de keizerlijke bibliotheek van Constantinopel. Uit tal van aantekeningen op de kaart blijkt dat Piri Reis de kaart gebaseerd heeft op een groot aantal bron-kaarten, waarvan sommige dateren uit de vierde eeuw voor Christus, of veel ouder zijn.

Graham Hancock citeert in zijn boek ‘The Fingerprints of the Gods’ een brief van de Amerikaanse luchtmacht, waarin wordt toegegeven dat de Piri Reis wereldkaart uit 1513 Antarctica een weergave is uit de periode, voordat het continent volledig met een ijslaag bedekt is. Delen van Antarctica worden getoond met rivieren die uitmonden in de zee. Dat betekent dat de oorspronkelijke kaart in de subglaciale periode opgetekend moet zijn.

Piri Reis-kaart uit 1513 toont Noord-Antarctica zonder ijskap, met bergen en rivierstromen.

Antarctica was lange tijd ijsvrij

Graham Hancock en andere wetenschappers delen niet de algemene opvatting dat de ijskap in Antarctica al miljoenen jaren oud is. Hij gaat er dan ook niet vanuit dat de oorspronkelijke kaart miljoenen jaren geleden getekend is. Hij baseert zich op de theorie van geoloog Charles Hapgood, die uitgaat van een lange ijsvrije periode, toen het in Antarctica nog warmer was. In die periode lag het continent niet helemaal in de huidige Zuid-Pool, maar ruim 300 kilometer noordelijker. Pas later is de dikke ijskap ontstaan, die gemiddeld 2 kilometer dik is en het gehele continent bedekt. Dit ontstond minstens 6000 jaar geleden, grofweg in de periode tussen 13.000 en 4000 voor Christus.

Antarctica had voorheen een warmer klimaat

Volgens de theorie van Charles Hapgood zou Antarctica duizenden jaren geleden deels buiten de Arctische cirkel hebben gelegen. Het continent zou verschoven zijn als een gevolg van het mechanisme dat aardkorstverplaatsing (earth-crust displacement) wordt genoemd. Daarbij zou de buitenste aardkorst over de zachtere kern zijn verschoven. Als gevolg zou het continent geleidelijk een kouder klimaat hebben gekregen, waarbij de ijskap zich over de periode van meer dan 6000 jaar gevormd heeft.

Deze theorie werd bevestigd door Einstein, die constateerde dat het ijs in de poolregio niet gelijk verdeeld was. Hij verklaarde dit doordat de rotatie van de aarde reageert op deze ongelijk verdeelde massa en een centrifugerende beweging veroorzaakt, die uiteindelijk leidt tot een beweging van de aardkorst ten opzichte van de aardkern.

Dat Antarctica duizenden jaren geleden een geheel ander, zelfs subtropisch klimaat heeft gekend, blijkt ook uit fossiele vondsten van plantenresten die enkel in een warm klimaat kunnen groeien. Naast de aardkorstverplaatsing, kan er tevens sprake zijn geweest van een poolverschuiving, waarbij de evenaar veel zuidelijker lag dan nu het geval is.

Techniek om lengtegraad weer te geven werd ontdekt in 18e eeuw

Het is bekend dat de Turkse marine admiraal Piri Reis zijn wereldkaart heeft gebaseerd op oudere antieke kaarten. Mogelijk waren deze bron-kaarten afkomstig uit de antieke bibliotheek van Alexandrië, later ondergebracht in de keizerlijke bibliotheek van Constantinopel. Maar dat deze oorspronkelijke bron-kaarten meer dan 6000 jaar oud zijn, strookt niet met de precisie waarmee de Piri Reis-kaart getekend is. Locaties en details zijn met gebruik van lengtegraad en breedtegraad in kaart gebracht. De techniek om in cartografie lengtegraad toe te passen, werd pas in de 18e eeuw ontdekt. Hoe is het dan mogelijk dat een prehistorische beschaving al een dergelijke kaart heeft kunnen maken?

Antarctica werd pas in 19e eeuw officieel ontdekt

De wereldkaart van Piri Reis komt in allerlei details niet overeen met de officiële geschiedenis. Antarctica zou pas in 1818 voor het eerst officieel ontdekt worden toen vervolgens de Britse en Amerikaanse vloot in 1820 expedities naar het continent ondernamen. Het continent ontbreekt op andere wereldkaarten uit het begin van de 19e eeuw. Er is volgens de officiële geschiedenis geen beschaving bekend, die zowel zeevarend was, als ook over de capaciteit beschikte om tussen 13.000 en 4000 voor Christus deze kaart te tekenen. Desalniettemin impliceert de kaart een tot nu toe onbekende beschaving, die ook het gebied rond de Zuidpool heeft bevaren en een hoge staat van technologische ontwikkeling heeft gekend.

Ook andere antieke kaarten tonen Antarctica zonder ijs

De Piri Reis wereldkaart is geen uitzondering, ook op andere antieke kaarten wordt de kustlijn van Antarctica afgebeeld zonder ijskap. Bijvoorbeeld de wereldkaart van Oronteus Finaeus uit 1531. De kustlijn en bergketens op deze kaart komen overeen met het huidige continent. De kaart toont bergen en rivieren aan de kust, maar in het binnenland zijn deze details weggelaten, wat suggereert dat het ijs daar wel al aanwezig was. De detaillering van de noordkust van Antarctica impliceert dat het continent al bezocht werd voordat het volledig met ijs bedekt was.

Er zijn meer antieke kaarten die hetzelfde beeld laten zien, zoals de Mercator-kaart uit 1567, van de cartograaf Gerard Kremer, bekend van de beroemde en nog steeds gebruikte Mercatorprojectie. Ook de 18e eeuwse geograaf Phillipe Bauche publiceerde een kaart met Antarctica, lang voordat het continent officieel ‘ontdekt’ werd.

Kaart van Bauche uit 1737 toont waterweg tussen de archipel van Antarctica.

Wereldkaart van Oronteus Finaeus uit 1531.

Ook Bauche liet een akelig nauwkeurige weergave van Antarctica zien zoals het er uitzag voordat het met ijs bedekt was. Hij publiceerde deze kaart al in 1737. Het bijzondere van Bauche’s kaart is de weergave van Antarctica, waarbij het werelddeel gescheiden is door een duidelijke waterweg. Iets dat tegenwoordig niet zichtbaar is vanwege een kilometers dikke ijskap.

“Zou deze ijslaag er niet zijn, zou het continent inderdaad bestaan uit een archipel van grote eilanden, in tegenstelling tot één landmassa zoals het tegenwoordig afgebeeld wordt,” schrijft Graham Hancock. Orthodoxe geologen zijn ervan overtuigd dat deze waterweg miljoenen jaren geleden bestond, voordat dit deel met ijs gevuld werd.

Deze zaal in het paleis toont een 16e eeuwse kaart waarop Antarctica is afgebeeld.

Het Pentagon van de Farnese-familie in Caprarola nabij Rome.

In het Pentagon-vormig renaissancepaleis van de Farnese-familie, die behoort tot de Zwarte Adel, wordt in een van de zalen een wereldkaart afgebeeld die stamt uit de 16e eeuw. De kaart toont ook Antarctica, die ‘officieel’ pas in 1818 ontdekt zou worden. Hieruit blijkt dat de Illuminati-top wél beschikt over kennis over de ware geschiedenis, die al eeuwen voor de mensheid verborgen wordt gehouden.

Overblijfselen van een verloren beschaving

De antieke kaarten lijken de hypothese van Graham Hancock en velen anderen te bevestigen, dat er duizenden jaren, waarschijnlijk tienduizenden jaren geleden, een beschaving bestond, waarvan het bestaan uit de moderne geschiedenisboeken is verdwenen. Een beschaving dermate ontwikkeld, dat ze ingewikkelde wiskundige berekeningen konden maken, die de basis vormen van het berekenen van de lengtegraad. Een verloren beschaving die de wereld zorgvuldig in kaart had gebracht, met een techniek die pas duizenden jaren later opnieuw ontdekt zou worden.

De antieke kaarten zijn slechts een voorbeeld van de fragmenten die overgeleverd zijn en impliceren dat deze beschaving daadwerkelijk bestaan heeft. De oorspronkelijke bronkaarten worden wellicht bewaard in het archief van de zogenaamd ‘verdwenen’ collectie van de bibliotheek van Alexandrië. De vraag is waar dit archief is gebleven, maar grote kans dat een deel ligt opgeslagen in de bibliotheek van het Vaticaan of in handen is van de Zwarte Adel.

Ella Ster* | bron: ellaster.nl

Artikelen door mij geschreven mogen alleen 1:1 elders gepubliceerd worden mits de auteur Ella Ster* duidelijk bovenaan of onderaan het artikel staat vermeld. Daarnaast moet er onderaan de vermelding staan: “Bron: www.ellaster.nl”

Meer lezen?

• Graham Hancock: Why Ancient Maps May Be the Link to a Lost Civilization
• The Map At The Bottom Of The World
• Website van historicus Graham Hancock 
• Mysterious Renderings: The Piri Reis Map and The Voynich Manuscript
• Piri Reis map of Antarctica – Antarctica ice free!
• Oronteus Finaeus map Antarctica ice free!

Boeken en video van Graham Hancock:

Meer informatie over de mysterieuze antieke kaarten in deel 1 van:
The Fingerprints of the Gods, door Graham Hancock.
In dit boek worden diverse voorbeelden van hierboven beschreven antieke kaarten afgebeeld.

Fingerprints of the Gods

Magicians of the Gods

Heaven’s Mirror

Wil je reageren?

Je mag hieronder je reactie plaatsen. Reacties worden gemodereerd en het kan enige tijd duren voordat deze online verschijnen. Alleen respectvolle reacties die bijdragen tot een zinvolle discussie worden toegelaten. Hou het wel kort en to-the-point. Maximaal ± 250 woorden.

Door het plaatsen van een reactie onder een artikel laat je bepaalde gegevens achter op ellaster punt nl. Lees in onze privacyverklaring hoe er met je persoonsgegevens wordt omgegaan.