De overige 7 onthullende vragen over het MH17-dossier

Het ‘sluitende bewijs’ van de aanslag op de MH17 met een Russische raket, bevat net zoveel gaten als de wrakstukken van het neergehaalde toestel. In het JIT-onderzoek is tal van informatie achtergehouden. Belangrijke getuigen zijn niet gehoord of opgespoord, en zogenaamd bewijs blijkt er niet te zijn, of gemanipuleerd.

> Vervolg op: 17 onthullende vragen over het MH17-dossier, vragen 1 t/m 10

Leugens over militaire vliegtuigen en radars

11. Waarom loog men over aanwezigheid militaire vliegtuigen?

In deze video bestudeert Peter Haisenko, een ervaren Duitse ex-piloot, de vliegtuigfragmenten waaruit hij concludeert dat er met verschillende kalibers (of wapens) op de cockpit is geschoten. Hij wijst inslaggaten aan die specifiek van een 30 mm geweer afkomstig zijn. De hoek van de inslag komt van achter, tegenovergesteld van de richting waarin de BUK zou zijn geëxplodeerd.

Ook al is Peter Haisenko geen militair expert, Bernd Biedermann is dat wel. Ook hij is van mening dat de MH17 door een gevechtsvliegtuig is neergehaald. Biedermann schreef een boek over de S-300 luchtraket en is een voormalig Oost-Duitse legerofficier. Hij denkt dat de MH17 niet door een BUK neergehaald kan zijn, omdat het vliegtuig in dat geval in de lucht in brand was gevlogen.

Het is merkwaardig dat een mogelijke betrokkenheid van een Oekraïens gevechtsvliegtuig nooit serieus onderzocht is. Zeker gezien de vele getuigenverklaringen die de aanwezigheid van straaljagers bevestigen. Een aanval door een militair toestel sluit een aanval met een BUK-raket niet uit, maar wijst wel in de richting van Oekraïne, eventueel in samenwerking met de Deep State van NAVO-landen. Bovendien loog Oekraïne over het feit dat er op de dag van de aanslag niet was gevlogen en de radarstations niet operationeel waren. Iets dat in de eerste week na de crash ook gewoon in de mainstream media bericht is. Waarom zou men over deze feiten liegen, tenzij men iets te verbergen heeft?

12. Was een SU-25 gevechtsvliegtuig in staat om een Boeing 777 aan te vallen?

Men vermoedt dat de MH17 onder andere door een SU-25 gevechtsvliegtuig is aangevallen. Wanneer men nu op Wikipedia kijkt naar de kenmerken van de SU-25 gevechtsvliegtuigen, dan staat er dat dit type vliegtuig op een maximum hoogte van 7.000 meter kan vliegen. Met munitie zelfs maximaal op 5.000 meter. Peter Haisenko stelt echter dat er voorheen zowel in de Engelse als Duitse Wikipedia-pagina 10.000 meter als maximale vlieghoogte vermeld stond. In het Duitse vliegtuig-lexicon stond zelfs 14.000 meter vermeld.

In deze video toont Peter Haisenko schermafbeeldingen die hij bewaard had. Pakweg een maand later heeft dezelfde website de maximale hoogte aangepast naar 7.500 meter. Waarom zou men deze gegevens aanpassen? De enige verklaring is dat men daarmee bepaalde informatie wil achterhouden om het ware voorval te verbloemen. Deze vervalsingen zijn niet de enige vervalsingen die we ontdekten. Ook Reuters bewerkte een beeld om bepaalde details te verdoezelen. Daarover hieronder meer.

Peter Haisenko is niet uitgebreid door het JIT ondervraagd. Vervolgens deden de Russen een test met een zelfde type gevechtsvliegtuig en 30 mm kanon om te kijken of de schade, de vorm van de inslaggaten overeen zouden komen met de schade aan de MH17. Dat was inderdaad het geval. Het JIT weigerde een afgevaardigde naar deze test te sturen, aldus Karel van Wolferen (Café Weltschmerz).

Rol van de Oekraïne

13. Waarom instrueerde de Oekraïense verkeersleiding het vliegtuig om noordelijker en lager te gaan vliegen?

Vanwege de gewapende conflicten vlogen lijnvluchten over het algemeen niet over het oorlogsgebied. Daarom is het opmerkelijk dat de MH17 vanuit de verkeerstoren instructies kreeg om noordelijker en 1000 meter lager te gaan vliegen, zodat het flink afweek van de route en over oorlogsgebied moest vliegen. De SU-25 gevechtsvliegtuigen, hebben een minder hoog bereik dan een Boeing 777. Wanneer het passagiersvliegtuig inderdaad is aangevallen door militaire vliegtuigen, zou dit de motivatie van die koerswijziging kunnen zijn.

De tapes van de verkeerstoren zijn geheim verklaard. Ook de informatie van de zwarte doos en de audio van de voicecockpit-recorder is niet openbaar gemaakt. Normaal gesproken wordt de zwarte doos teruggestuurd naar het land van de eigenaar, in dit geval Maleisië. Dat is in dit onderzoek uitgerekend niet gebeurd. Vervolgens blijft de informatie geheim. Waarom al deze geheimzinnigheid, als deze gegevens de claims van het JIT zouden bevestigen?

14. Heeft het JIT de Spaanse luchtvaart-controller opgespoord en ondervraagd die in de Oekraïense verkeerstoren werkte?

Op het moment dat de MH17 neergeschoten werd, bracht verkeersleider Carlos Buca opmerkelijke berichten naar buiten. Hij berichtte dat er twee Oekraïense gevechtsvliegtuigen in de nabijheid van het passagiersvliegtuig waren. Ook vertelde hij na de aanslag dat er mensen de verkeerstoren waren gekomen om alle data en apparatuur in beslag te nemen. Hij is daarna spoorloos verdwenen. Zijn Twitteraccount is uit de lucht gehaald, maar enkele Tweets zijn nog bewaard op het account: @spainbucaARCH

Radar en satellietbeelden

15. Men kan toch met satelliet of radarbeelden aantonen dat er geen straaljagers te zien waren?

Stefan Beck (Novini): “Rusland heeft satellietbeelden (of radarbeelden) vrijgegeven waarop inderdaad geen straaljagers te zien zijn. Maar ook de BUK-raket is erop niet te zien. Op basis van deze beelden kan men daarom niet concluderen op welke wijze het vliegtuig is aangevallen.”

Dit staat overigens wel in contrast met eerdere berichten en beelden die Rusland naar buiten bracht, tijdens een persconferentie op 21 juli 2014. Toen vertelde men dat er wél een gevechtsvliegtuig was gesignaleerd. Is Rusland gezwicht onder de politieke druk om bepaalde informatie achter te houden, die in de richting van Oekraïne wijzen?

Karel van Wolferen: “Waar zijn de opgenomen radarbeelden gebleven? De regering in Kiev heeft eens gezegd: “De radar werkte niet die dag.” Nou is dat zeer ongeloofwaardig, in een tijd dat de Kiev-regering bezig is oorlog te voeren tegen Westelijke (oostelijke? – red.) provincies. (…) De verkeerstoren in Kiev heeft natuurlijk een full-back systeem. Dat hebben alle luchthavens.” Kees van der Pijl voegt toe dat op 12 juli door de Oekraïens strijdkrachten de allerhoogste staat van paraatheid was ingesteld. Uit de AWAX-gegevens opgevraagd door de NAVO bleek bovendien dat alle radars van de luchtverdediging van de Oekraïne aanstonden, aldus Kees van der Pijl.

Een deel van de satellietbeelden is nooit vrijgegeven of onderzocht. Stefan Beck (Novini) ontdekte later in zijn onderzoek het bestaan van niet vermelde militaire radarstations. Het gaat om vier locaties, met op één locatie drie radarstations, die volgens een insider altijd zouden moeten werken, aldus Stefan Beck. Deze radars hadden een groot bereik, tot in Russisch grondgebied. “Die radars hebben gewoon aangestaan.” Waarom heeft de media niets gezegd over de militaire radarstations in de Oekraïne?

“Dat was een militair radarstation voor een vliegveld dat daar zit en die radars zouden eigenlijk altijd moeten werken. (…) Die militaire radarstations hebben gewoon aangestaan.”

Stefan Beck over niet gerapporteerde radarstations in Oekraïne

Ook de Amerikanen geven hun satellietbeelden niet prijs, ondanks hun stellige claim vlak na de aanslag dat ze overtuigend bewijs hadden dat een BUK het toestel had aangevallen. Daarbovenop moeten er ook nog beelden zijn, voortkomend uit een grootschalige NAVO-oefening, die op dat moment in het gebied plaatsvond. Dit is alles bij elkaar toch heel wat data die niet prijsgegeven wordt. Moeten we daaruit afleiden dat al deze data niet de gewenste verhaallijn van ‘de aanval door een Russische BUK’ bevestigen?

16. Waarom maken ooggetuigen geen melding van het dikke rookspoor dat normaal gesproken zeker 10 minuten na afvuren in de lucht blijft hangen?

Er zijn geen overtuigende beelden van een zogenaamd BUK-spoor rond de crash van de MH17 gemaakt. Ondanks de honderden ooggetuigen die iets van de aanslag hebben gezien. Wanneer er sprake zou zijn geweest van een BUK-aanslag zou er nog 10 minuten een 15 kilometer lang, dik rookspoor in de lucht hebben gehangen. Genoeg tijd om vast te leggen met een telefoon of camera. Dit BUK-spoor zou niet alleen door tienduizenden mensen in dat gebied opgemerkt zijn, maar ook door velen gefotografeerd of gefilmd. Uiteindelijk kwam het Bellingcat-collectief met één foto van een vage rookpluim. Max van der Werff stelt grote vraagtekens bij deze specifieke opname. Hij merkt op dat er in werkelijkheid tientallen opnames zouden zijn gemaakt, als deze rookpluim er ook écht was geweest.

“Een partij die aantoonbaar vervalste informatie in omloop heeft gebracht, dat is één van de partijen die bepaalt wat voor materiaal van het onderzoek wel en niet in de openbaarheid komt. Daarmee zeg ik dat Nederland deel uit maakt van een corrupt onderzoek. Het grootste misdaadonderzoek in de Nederlandse geschiedenis is corrupt.”

Max van der Werff in gesprek met Joost Niemöller bij Café Weltschmerz (1:09:04)

17. Waarom klopte de registratiecode niet op het toestel dat door passagier Cor Pan is gemaakt?

Cor Pan, één van de passagiers, nam vlak voor vertrek met de MH17 een foto van het Maleisische toestel en plaatste deze op zijn Facebook-pagina met de tekst: “Mocht hij verdwijnen, zo ziet hij d’r uit.” De verkorte registratiecode ‘RC’ op het neuswiel-luik komt echter niet overeen met de registratiecode van de MH17. In dat geval zou er ‘RD’ op het neuswiel-luik hebben gestaan, de verkorte versie van de volledige code ‘9M-MRD’.

Is het MH17 toestel verwisseld met het MH370-toestel?

De code op het neuswiel-luik en andere vreemde zaken hebben geleid tot hevige speculatie dat er vliegtuigen verwisseld zijn. Er zou zelfs sprake zou zijn dat het MH17-toestel verwisseld zou zijn met het verdwenen MH370-toestel. Die laatste heeft overigens de registratiecode 9M-MRO. De MH370 zou daarbij aan de rechterkant van de deur onder de vlag aan stuurboordzijde een geblindeerd raampje hebben en de MH17 niet. Reuters zou zelfs foto’s van de wrakstukken vervalst hebben door er een raampje in te fotoshoppen.

Na het bestuderen van een honderdtal foto’s van het MH17-toestel en de foto’s van de desbetreffende wrakstukken, moet ik concluderen dat deze claims voorbarig zijn geweest en niet kloppen met de feiten. Het MH17-toestel had tot 2005 geen geblindeerd raampje naast de deur. Daarna is het vliegtuig gerefurbished en was in de periode 2005-2008 bestickerd met de ‘Freedom of Space’-look. Vanaf 2005 heeft het toestel, net als het MH370-toestel, ook een geblindeerd raampje naast de vliegtuigdeur. Dit wordt bevestigd door de vele gedateerde foto’s van vliegtuigspotters, als ook videobeelden van het MH17-toestel uit begin 2014. Daarmee waren de MH17 en MH370 als het ware tweelingvliegtuigen en alleen te onderscheiden door middel van de registratiecode.

De eerste foto’s van het corresponderende vliegtuigwrak tonen zowel een geblindeerd raampje rechts naast de deur linksonder de vlag (A), als twee raampjes aan de uiterste linker- en rechterzijde (B-C). Het wrakstuk heeft er lange tijd gelegen, waardoor er van alles mee is gebeurd. Waarschijnlijk zijn de raampjes er later uitgetrapt. Op latere foto’s, onder andere die van Reuters, is te zien dat het gras door de raamopeningen naar buiten is gegroeid. Aan de hand van het verdorde gras en stille getuigen op de foto’s, kan men de meest waarschijnlijke tijdlijn vaststellen. Mijn conclusie: Reuters heeft deze foto’s niet bewerkt.

De wrakstukken die op de crashsite zijn gevonden hebben de registratiecode van de MH17: 9M-MRD en de verkorte versie RD. Gezien de beelden van de crashsite en de chaotische situatie lijkt het me onwaarschijnlijk (maar niet onmogelijk) dat deze wrakstukken gemanipuleerd zijn en er later zijn neergelegd. Dat neemt niet weg dat er merkwaardige dingen aan de hand zijn met de MH17 en er wel degelijk een verband lijkt te bestaan met het verdwenen MH370-toestel. Daarover in een volgend artikel meer. De claim dat de twee toestellen verwisseld zijn, kan ik echter aan de hand van het foto- en filmmateriaal niet bevestigen.

Gesjoemel met de registratiecode

Het is desondanks merkwaardig dat de registratiecode van Cor Pan’s foto niet klopte. Heeft hij zich vergist en een toestel van een andere gate gefotografeerd? Het gate-nummer is op zijn foto niet zichtbaar. De reactie van Reuters is daarom des te opvallender. Zij plaatste een dag na de crash een foto van het MH17-toestel zoals deze de dag ervoor bij Gate 3 zou hebben gestaan. Op deze foto staat wel de juiste registratiecode ‘RD’. Maar de ronding van de D valt op deze foto weg, terwijl daar fototechnisch en qua lichtval absoluut geen reden voor is. Hier lijkt het beeld wél gemanipuleerd. Is dat gedaan in een poging om de foto meer te laten lijken op de foto van Cor Pan? Wat wilde men daarmee verbloemen?

De bewuste Reuters-foto blijkt gemaakt te zijn door de Israeliër Yaron Mofaz. Hij werkt voor het Israelische bedrijf GA Telesis, een dochteronderneming van het moederbedrijf Pentagon 2000, dat onder andere vliegtuigen van Malaysia Airlines ontmantelde. Er blijken verschillende familieleden uit de familie Mofaz bij Pentagon 2000 te werken, een bedrijf dat allerlei diensten aanbiedt voor de vliegtuigindustrie. De dochteronderneming GA Telesis is gevestigd in Fort Lauderdale te Florida. De laatste Reuters-foto van het intacte MH17-toestel op Schiphol is dus gemaakt door iemand met een hoge positie binnen dit bedrijf. Deze markante feiten verbinden de MH17-zaak met die van de MH370, maar daarover in een later artikel meer.

De Nederlandse politiek heeft grote haast het MH17-dossier te sluiten

Ondertussen blijven er tal van vragen over de aanslag op de MH17 onbeantwoord. Des te cynischer is de belofte van Mark Rutte om de onderste steen boven te krijgen. Het staat in schril contrast met het rapport over de MH17-crash — opgevraagd via een WOB-procedure (Wet op Openbaar Bestuur) — dat bijna volledig zwart gemaakt is. Blijkbaar is er nogal veel dat in dit dossier verborgen moet blijven.

De nabestaanden worden nu ingezet om het publiek te bespelen. Daarom wordt aangestuurd op het afsluiten van het dossier. Maar daarin is slechts ruimte voor het door het JIT geconstrueerde verhaal. Juist vanwege het enorme leed dat de slachtoffers en de nabestaanden is aangedaan, wil iedereen niets liever dan dat er recht wordt gedaan. Dit kan niet door middel van een showproces, maar alleen door het achterhalen van de waarheid.

De mensen die zich nu inzetten om die waarheid boven tafel te krijgen, worden verweten twijfel te zaaien en het leed te vergroten. Daarmee zegt men in feite, ‘we bieden de nabestaanden een onvolledig en op details vervalste verhaallijn’, waarbij een stroman de schuld krijgt — en daarmee wordt het leed voor hen draaglijker. Het is een kromme redenering. We moeten deze emotionele chantage om de zoektocht naar de waarheid te staken, niet accepteren.

Juist nabestaanden hebben recht op de échte waarheid. Niet een geconstrueerd verhaal op basis van onvolledig onderzoek, met allerlei onbeantwoorde vragen en onwaarheden. Dat ook nog eens de basis gaat vormen voor een politiek showproces. De waarheid vreest geen onderzoek. Degene die een valse verhaallijn willen ‘verkopen’ wel.

Ella Ster* | bron: ellaster.nl

Artikelen door mij geschreven mogen alleen 1:1 elders gepubliceerd worden mits de auteur Ella Ster* duidelijk bovenaan of onderaan het artikel staat vermeld. Daarnaast moet er onderaan de vermelding staan: “Bron: www.ellaster.nl”

Editorial credit headerfoto: Shutterstock.com, overig beeldgebruik op basis van citaatrecht.

Meer lezen:

MH17: Zo gek is die Maleise premier niet..!

Wil je reageren?

Je mag hieronder je reactie plaatsen. Reacties worden gemodereerd en het kan enige tijd duren voordat deze online verschijnen. Alleen respectvolle reacties die bijdragen tot een zinvolle discussie worden toegelaten. Hou het wel kort en to-the-point. Maximaal ± 250 woorden.

Door het plaatsen van een reactie onder een artikel laat je bepaalde gegevens achter op ellaster punt nl. Lees in onze privacyverklaring hoe er met je persoonsgegevens wordt omgegaan.