Een periode van grote transitie kan chaotisch en pijnlijk zijn en gepaard gaan met angst. Dat is precies waar de mensheid momenteel collectief doorheen gaat. De onderste steen moet boven komen. Niet alleen de leugens en schandalen mogen daarbij aan het licht komen, maar ook verborgen mysteries en vergeten oerkrachten. Juist in dit soms pijnlijke proces, worden we eraan herinnerd wie we ten diepste van binnen zijn.
In deze tijd wordt de mens meer uitgedaagd dan ooit. We voelen aan alle kanten dat het oude systeem onhoudbaar is en er een positieve verandering moet komen. Deze verandering kan niet snel genoeg plaatsvinden. Toch hebben veranderingen tijd nodig, zoals de geboorte van een nieuw leven, ook de geboorte van een nieuwe tijd zijn eigen tempo heeft. Willemien Timmer schreef een prachtig stuk over dit transitieproces op Lichtwerkersnederland.nl.
Door: Willemien Timmer | apofyliet.nl
Zoals ik al jaren roep: dit is de tijd waarin de onderste steen boven komt. Een beweeglijke tijd van verandering en aan elke verandering gaat zogenaamde chaos vooraf. Chaos omdat al het oude bekende af gaat breken. Om dat wat houvast en of (schijn)veiligheid, zekerheid gaf te kunnen vernieuwen.
Dat wat zuiver, puur en in lijn met Bron is blijft. Dat wat gebaseerd is op illusies, onwaarheden en gebrek aan liefde, breekt af.
Ja, veranderingen doen soms pijn. Zijn spannend, wekken angst op. Vragen om comfortzones te verlaten. Om je Zelf zo eerlijk en oprecht mogelijk onder de loep te leggen. Om alles wat krom is te belichten. Pas dan ontstaat dieper bewustzijn en kan er een andere keuze gemaakt worden en verandering ingezet worden in manifestatie.
Veranderingen kosten tijd. Dat wat lange tijd begraven was neemt tijd om laag voor laag naar boven gehaald te worden”
Ik ben vaak stil de laatste tijd, al heb ik soms zoveel geïnspireerde woorden. Er is een tijd voor het één en een tijd voor het ander.
In stilte zijn de duizenden ‘stemmen’ van al die lagen hoorbaar. In stilte luisterend naar alles wat vervlogen is, om in het nu de weg te vormen van vernieuwing.
Veranderingen zijn noodzakelijk om steeds meer vrij te breken van het oude en volledig te kunnen gaan staan in het oorspronkelijke.
Het is een proces van geboorte, de weeën vooraf zijn een pijnlijk gebeuren, voordat nieuw leven het licht ziet
“Zie, ik maak alles nieuw” zijn de woorden die geregeld terug komen. Woorden vanuit de ziel, de Bron of hoe je het maar wil noemen. Het is onze scheppende aard, die diep in ieder verborgen ligt. Het is die diepste kracht die wenst te ontwaken uit de krochten van het afgescheiden onbewust geraakte. Om vanuit een rechte lijn, puur, liefdevol en zuiver, te her-inneren wie je werkelijk Bent. Wat je waard bent, wat je bestaansrecht is. Wat je rechtmatige plek is. Hier op aarde en binnen schepping.
Zie, ik maak alles nieuw. Die stuwende kracht van onvoorwaardelijke Liefde, als een Belofte aan je Zelf. Om te staan in vertrouwen, met opgeheven hoofd de stormen trotseren. Van oud naar nieuw….dwars door de barensweeën heen!
We zijn zo vaak zo veel sterker dan we (als mens) denken te zijn. We zijn plooibaar, flexibel en kunnen werelden op onze schouders dragen.
Het is tijd om de oude wereld af te werpen en een nieuwe wereld van licht, verbinding, harmonie en vrede te scheppen!
Ella Ster* | ellaster.nl | bron: Lichtwerkersnederland.nl
[button link=”https://petje.af/ellaster” text_color=”#ffffff” color=”#0069b4″]Steun Ella Ster met Petje Af[/button]
9 reacties
Mooië artikel Ella. Dat is ook zo, maar ik vind het goed dat je met zulke dingen ermee bezig bent.
Het is ook een zeer belangrijke fase waarin we nu zitten om te kunnen ontwaken, dat het nu de tijd voor is. Ik ben zo dankbaar voor jouw werk wat jij doet want dit moet iedereen het weten.
Liefs Mikail uit Oudenbosch
Halleluja!!!
https://www.dewereldmorgen.be/community/bewustzijnenergieleven/
Ik heb ook het een en ander gelezen over het Havana-syndroom. Misschien ook wel iets om in te verdiepen?
Wat ik me afvraag: wat maakt mensen zo overtuigd van een ‘goede’ afloop, licht zal overwinnen etc? Het is mooi om dat te geloven en het klinkt hoopvol maar… als de geschiedenis iets leert is dat het telkens zo gaat dat bevolkingsgroepen geknecht worden en tot slaaf gemaakt. Dat is nu in deze situatie niet anders alleen is het op mondiale schaal.
Kijkend naar een groot deel vd mensen om mij heen zie ik nu (nog?) geen aanleiding om te denken dat de mensheid zichzelf nu gaat bevrijden van deze zelfgebouwde gevangenis.
Ik ben benieuwd: wat maakt de overtuiging dat het nu wel anders gaat zo sterk?
Meer wetenschap over wat er met andere mensen op de wereld gebeurt, meer kracht. Meer communicatie, dus meer samenwerking. Al die andere tijden duurde het niet lang voordat er gevechten, gewapend , uitbraken. Negatief denken, negatief resultaat? Omdat je in die state of mind blijft. Zoek er nog maar wat meer. Waar haal je kracht vandaan als je niet weet dat er heel veel mensen naast je staan. In andere tijden hadden mensen dit niet.
https://www.dewereldmorgen.be/community/de-gespleten-mens/
Mooi artikel.
Ik heb het vertrouwen dat het allemaal goed komt. Geduld en Power to the People dat is wat we nodig hebben!