Kurt Sonnenfeld was als cameraman in dienst van de Amerikaanse overheid en werd op 11 september 2001 naar Ground Zero gestuurd om in detail vast te leggen wat daar precies gebeurd was. Hij filmde er een maand lang: “Wat ik op bepaalde momenten en specifieke plekken zag… is erg verontrustend!” Met name datgene wat hij onder World Trade Center 6 vond. Hij zegt dat hij in het gebouw op een kluis stuitte, die klaarblijkelijk geleegd was voordat het gebouwencomplex door de vliegtuigen getroffen was. Uiteindelijk heeft hij nooit zijn 29 videobanden aan de autoriteiten afgegeven en wordt sindsdien vervolgd. Kurt Sonnenfeld woont nu in ballingschap in Argentinië, waar hij zijn boek “El Perseguido” (De achtervolgde) schreef. Zijn recentelijk gepubliceerde boek vertelt zijn persoonlijk verhaal van zijn nooit eindigende nachtmerrie en haalt wederom de officiële Amerikaanse overheidsverklaring over de gebeurtenissen op 9/11 onderuit.
Dit is deel 2 uit een serie artikelen over de ware toedracht rond 9/11
Kurt Sonnenfeld werkte als filmmaker voor de Amerikaanse overheid en was Director of Broadcast Operations voor de Federal Emergency Management Agency (FEMA), als onderdeel van FEMA’s National Emergency Response Team, toen de terroristische aanslagen op het World Trade Center plaatsvonden. Daarnaast was hij gecontracteerd door allerlei andere overheidsorganisaties en -programma’s, voor geheime en ‘gevoelige’ operaties rond militaire basissen en wetenschappelijke instellingen verspreid door heel de Verenigde Staten.
Kurt rechts in beeld, had vanaf 9/11 toegang tot Ground Zero
Op 11 september 2001 werd het gebied dat bekend staat als Ground Zero afgesloten van het publiek. Kurt Sonnenfeld kreeg echter onbeperkte toegang tot het gebied, dat hem in staat stelde om het ‘onderzoek’ naar de aanslagen vast te leggen. Het was de bedoeling om daarmee ‘opgeschoond’ beeldmateriaal aan vrijwel alle nieuwszenders over de hele wereld te kunnen leveren. Gewapend met een professionele videocamera legde de 39 jarige Sonnenfeld alles vast wat hij zag, zoals hem destijds gevraagd was. Zijn gedocumenteerd bewijs zou onderdeel zijn van het verslag van wat er gebeurd was, maar hij heeft nooit het filmmateriaal overhandigd. De banden waarop bepaalde abnormale zaken die hij op Ground Zero ontdekte waren vastgelegd, zijn nog steeds in zijn bezit.
Valse beschuldigingen en onwetmatige surveillance
In 2002 pleegde zijn vrouw Nancy zelfmoord en Kurt Sonnenfeld werd beschuldigd van moord. Ondanks dat de zaak tot vier keer toe heropend is, is hij dankzij ontlastend bewijsmateriaal nooit voor de moord veroordeeld en uiteindelijk werd de zaak geseponeerd. Desondanks werd Sonnenfeld na zijn vrijspraak maanden langer vastgehouden. Tijdens een telefoongesprek met medewerkers van FEMA werd hem verteld dat men “de overheidsinstantie moest beschermen” aangezien FEMA overgenomen dreigde te worden door het nieuwe Department of Homeland Security als gevolg van de implementatie van de Patriot Act.
Kurt aan het filmen tussen het puin van het WTC
Omdat ze hem in de steek lieten vertelde Kurt Sonnenfeld hen dat hij de banden niet meer had en aan een ‘ambtenaar’ in New York had gegeven. Ze zouden moeten wachten tot zijn vrijlating en pas daarna de overige documenten die in zijn bezit waren aan hen overhandigen. Niet lang na dat gesprek werd zijn huis ‘in beslag genomen’, zijn sloten vervangen en er werd door buren waargenomen dat allerlei mannen zijn huis binnengingen. Desondanks is er nergens een huiszoekingsbevel te vinden, wat er in een dergelijk geval wel had moeten zijn.
Toen Kurt Sonnenfeld eindelijk werd vrijgelaten ontdekte hij ook dat zijn kantoor ondersteboven was gehaald, zijn computer verdwenen was en dat men in de kelder door zijn video-archief had gespit waarbij verschillende banden sindsdien verdwenen waren. Er stonden voortdurend ‘mannetjes’ aan de overkant van de straat geparkeerd, zijn beveiligingssysteem werd diverse keren ‘gehackt’, de buitenbeveiliging verlichting gedemonteerd, etc. Het ging zelfs zover dat toen hij in de berghut van vrienden verbleef, zelfs ook daar werd ingebroken.
Vreemde zaken rond Ground Zero
Terugkijkend waren er na 9/11 allerlei vreemde dingen die meteen opvielen. Ten eerste werd Kurt Sonnenfeld al naar Ground Zero gestuurd voordat het tweede vliegtuig de zuidelijke toren invloog, terwijl de media het nog had over een “klein vliegtuig” dat tegen de noordelijke toren gebotst was, een ramp die op dat moment veel te klein was om FEMA bij te betrekken. FEMA was echter binnen een aantal minuten gemobiliseerd, terwijl het 10 dagen had geduurd om ze bij orkaan Katrina in New Orleans in te zetten, ondanks dat ze daar van tevoren voor gewaarschuwd waren. Sonnenfeld vond het ook vreemd dat binnen het afgesloten deel van Ground Zero alle camera’s streng verboden waren. Het hele gebied werd tot crime scene gebombardeerd, maar tegelijkertijd werd het ‘bewijs’ binnen dat gebied snel verwijderd en vernietigd. En hij vond het ook heel vreemd dat FEMA en enkele andere overheidsinstanties al op 10 september in positie waren gebracht op hun commandocentrum op Pier 92, al een dag voor de aanslag!
Luchtfoto van het WTC-complex, waarbij WTC-1 en 2, ofwel de Twin Towers, als ook WTC-7 volledig ingestort zijn. WTC-6 is zwaar beschadigd.
Na 11 september kwam men er ook achter dat de grootste clandestiene binnenlandse vestiging va de CIA in WTC-7 verborgen gehouden was. Het was een uitvalsbasis van geheime operaties van waaruit diplomaten van de Verenigde Naties in de gaten gehouden werden en antiterrorisme en counterintelligentie missies werden uitgevoerd. Naast de CIA, waren er ook allerlei afdelingen van de Geheime Dienst, het Ministerie van Defensie, de FBI, en het crisiscentrum van het Office of Emergency Management, die een groot deel van het gebouw in beslag hadden genomen. Nadat de Twin Towers waren ingestort viel ook dit gebouw in minder dan 10 seconden netjes in zijn eigen voetafdruk.
Een geleegde kluis onder WTC-6
Ook WTC-6 werd grotendeels verpletterd en brandde volledig uit. Tevens waren veel van de ondergrondse lagen onder WTC-6 en 7 die met elkaar in verbinding stonden, grotendeels vernietigd. Maar er waren holle ruimtes. In een van deze holtes die men ontdekt had, daalde Kurt Sonnenfeld met een speciale Task Force af om de ruimte te onderzoeken. Het was op die plek dat ze op een beveiliging-voorportaal naar een kluis stuitte, die zwaar beschadigd was. Aan het einde van het voorportaal was een brede stalen deur naar de kluis, met een bedieningspaneel voor combinatiecodes in de muur ernaast. Maar de muur was gescheurd en gedeeltelijk afgebrokkeld. De kluisdeur was gedeeltelijk open gesprongen, dus men keek met zaklampen naar binnen. Naast een aantal rijen van lege planken, lag er niks anders in de kluis dan stof en puin. De kluis was geleegd. Waarom was het geleegd? En wanneer had dat dan gekund?
Kurt en zijn teamleden dalen af in een van de holtes onder de restanten van het WTC
WTC-6 was op 9/11 binnen 12 minuten geëvacueerd nadat het eerste vliegtuig in de noordelijke toren was gevlogen. De straten werden onmiddellijk versperd met brandweerauto’s, politieauto’s en andere voertuigen die het verkeer blokkeerden. De kluis was echter dermate groot, Sonnenfeld schat dat deze zo’n 15 x 15 meter was, dat men een vrachtwagen nodig zou hebben om de hele lading te kunnen vervoeren. Bovendien was het grootste deel van het parkeerdek vernietigd nadat de torens waren ingestort, dus een eventuele missie om de inhoud van de kluis veilig te stellen zou een onmogelijke taak geweest zijn. De kluis moest voor de aanslagen geleegd zijn.
Op het hoogste niveau in Washington DC wist iemand dat dit ging gebeuren. Men wilde zo graag een oorlog dat men het ten minste liet gebeuren en waarschijnlijk heeft meegeholpen om het te laten gebeuren.”
Kurt Sonnenfeld
Het feit dat het zwaar beschadigde WTC6 in de basis overeind bleef staan, maakt de volledige ineenstorting van WTC-7 en de Twin Towers (WTC1 en 2) nog twijfelachtiger.
Een luchtfoto toont de enorme ravage van WTC-6 in het midden van de foto. Aan de linkerkant ligt het puin van WYC-7 dat volledig ingestort is.
De getuigenverklaring van Kurt Sonnenfeld houdt verband met het verhaal van de Triljoen-dollar-rechtszaak. De aanleiding voor deze rechtszaak was de weigering van de Amerikanen om 200.000 ton goud terug naar Azië te sturen. In een besloten rechtszaak besliste het Internationaal Gerechtshof in Den Haag echter in het voordeel van de Aziatische Dragon families dat de Federal Reserve deze lading goud uiterlijk op 12 september 2001 moest terugsturen. De deadline van het transport was dus de dag na 9/11. Bovendien lag het goud opgeslagen in de kluis onder het WTC en is sindsdien spoorloos verdwenen.
Cantor Fitzgerald Securities, het bedrijf dat de verscheping, de verzekerings- en transportpapieren regelde, zat in een van de Twin Towers. Alle 658 werknemers zijn tijdens de aanslag om het leven gekomen en alle documenten van het transport zijn verdwenen. Andere documenten van de Treasure Police met betrekking tot deze zending, lagen in WTC-7 en nadat ook dat gebouw ingestort was, zijn ook deze documenten vernietigd.
De triljoen-dollar-rechtszaak in een notendop
Vanaf 1934 leenden de Aziatische Dragon-families grote hoeveelheden goud uit aan het Westen met de afspraak dat dit benut zou worden voor humanitaire doeleinden. Dit goud werd onderdeel en onderpand van het huidige monetaire systeem. Een enorme lading goud (7 tankerschepen vol) werd verscheept naar de Federal Reserve Bank in de Verenigde Staten. In ruil daarvoor kregen de Dragon-families obligaties met astronomische bedragen, zoals 100 miljoen dollar per obligatie. In 1994 liep de eerste termijn af en de Dragon-families wilden hun goudvoorraad terug. Dit werd geweigerd door het Westen. In een gerechtelijke uitspraak door het Internationaal gerechtshof in Den Haag werd echter besloten dat een deel van het goud (200.000 ton) uiterlijk op 12 september 2001 naar Azië teruggestuurd moest worden. Door de aanslagen op 9/11 is dit niet gebeurd.
Toen twee Japanse vertegenwoordigers van de Dragon-families in 2009 een deel van hun obligaties ter waarde van 134.500 miljard dollar in Basel, Zwitserland wilden inwisselen, werden deze geconfisqueerd door de Italiaanse politie toen men vanuit het Italiaanse Chiasso onderweg was naar Basel. Deze diefstal was de basis van de triljoen-dollar-rechtszaak. De juridische claim werd in 2011 door Neil Keenan (een Amerikaanse zakenman en vertegenwoordiger van de Dragon-families) ingediend bij de federale rechtbank in New York.
Sindsdien maakt Neil Keenan zich hard om niet alleen de gestolen obligaties vergoed te krijgen, maar ook het huidige financiële systeem te ontmaskeren als een crimineel en frauduleus piramidespel op het allerhoogste niveau. Het doel is om de financiële macht weg te halen bij de Westerse Cabal en vervolgens de Collateral Accounts — de enorme goudvoorraden in Azië die nog geen onderdeel zijn van het huidige monetaire systeem en onder beheer vallen van de Aziatische Dragon-families — vrij te geven en te besteden aan planetaire, ecologische en humanitaire projecten.
Ondanks dat de Dragon-families worden gepresenteerd als menslievend die als doel zouden hebben om de mensheid te helpen, is het de vraag of dit ook daadwerkelijk het geval is. De Dragon-familie behoort tot de Aziatische aristocratie. Ze zouden hun naam te danken hebben aan hun (van oorsprong) draakachtige uiterlijk, een hybride mensensoort zijn en genetisch gelieerd zijn aan een reptielenras. Sommige insiders waarschuwen dat deze groep helemaal niet in het belang van de mensheid handelt.
Thomas Williams waarschuwt al sinds het najaar van 2015 dat er binnen de illuminati een hevige innerlijke strijd om de macht plaatsvindt. Onderdeel van deze strijd is een 100-jaar oude overeenkomst om het financiële machtscentrum vanuit het Westen over te hevelen naar Azië. Om die reden is er in Azië een parallel financieel systeem opgericht om hiermee het nieuwe financiële centrum van de New World Order te creëren. De westerse krachten achter de Federal Reserve hebben echter geweigerd om hun machtspositie op te geven. In dit licht moeten we wellicht ook de strijd om het goud, en de verduistering van de goudvoorraden zien.
[Lees hier meer over de interne strijd binnen de illuminati en hier het standpunt van Thomas Williams.]
Ondertussen verblijft Kurt Sonnenfeld als sinds 2003 in ballingschap in Argentinië met zijn Argentijnse vrouw en twee dochters, waar hij inmiddels politiek asiel heeft aangevraagd. Een officiële uitspraak over zijn vluchtelingenstatus sleept al jaren voort. Als zijn aanvraag wordt afgewezen en hij aan de VS wordt uitgeleverd riskeert hij de doodstraf. Uit ervaring weet hij inmiddels dat hij in zijn vaderland niet kan rekenen op eerlijke rechtsspraak.
Ella Ster* | bron: ellaster.nl
Artikelen door mij geschreven mogen alleen 1:1 elders gepubliceerd worden mits de auteur Ella Ster* duidelijk bovenaan of onderaan het artikel staat vermeld. Daarnaast moet er onderaan de vermelding staan: “Bron: www.ellaster.nl”
Bronnen:
> 9/11 FEMA videographer at Ground Zero goes public
> ‘They let 9/11 happen’ Camerman has ‘PROOF’ the US government was behind terror attacks
