De superieure koninklijke bloedlijnen doen er alles aan om hun bloed zuiver te houden. Hun DNA is anders en alles is erop gericht om hun unieke identiteit te behouden en om het menselijk DNA te laten versmelten met technologie. Een lange termijn-agenda die leidt naar de transhumanistische mens waarbij de menselijke identiteit verloren gaat. Door hun drijfveren te kennen, kunnen we hun agenda beter herkennen, doorzien en voorkomen.
DNA frequentie
Het beeld dat we van DNA hebben is de dubbele helix, twee strengen die om elkaar heen krullen. De afzonderlijke onderdelen hebben de vorm van een hoofdletter T op z’n kant, waarbij de stam van de ene T de dwarsbalk raakt van de andere T. Deze verbinding van T’s zien er in het midden uit als ladders.
Maar in plaats van T’s met een perfecte platte bovenkant, zijn het eigenlijk Y’s, waarbij de zijkanten iets naar boven steken. Het zijn als het ware minuscule stemvorken, die ieder op een eigen specifieke manier trillen. Al deze biljoenen DNA-strengen waaruit je lichaam bestaat, vormen tezamen jouw unieke noot of signaal, omdat geen enkel DNA precies hetzelfde is. Zelfs bij klonen zijn er hier en daar kleine verschillen, al liggen die qua DNA dichter bij elkaar.
Ontvangen van unieke signaal
Op deze manier kan je zender (bewustzijn) met je ontvanger (DNA) communiceren en niemand anders. Je bewustzijn en je lichaam zijn door dit ‘zilveren koord’ verbonden. Moeder en kind, tweelingen of klonen delen soms een deel van hetzelfde bewustzijn, omdat hun noot, hun toon zo ontzettend op elkaar lijkt. Vergelijk het als een radio die op een bepaalde zender afgesteld staat, maar er soms plotseling een andere zender doorheen komt, wanneer die op een iets andere, maar bijna gelijke golflengte uitzendt. Dan ontstaat er een vervormde ontvangst, waarbij het ene signaal het andere overstemt.
Torsie-signaal
Materie wordt uitgedrukt in elektriciteit, magnetisme of fotonen (licht), maar het communicatiesignaal van het bewustzijn is geen van deze. Het communicatiesignaal is misschien wél een torsie-signaal. Deze kracht is meetbaar, voelbaar en manipuleerbaar, zoals blijkt uit het experiment van Richard Hoagland (zie deel 1). We duiden dit vaak als ‘spiritueel’, maar het is eigenlijk echte natuurkunde. Alleen niet de ons bekende natuurkunde. De spirituele dimensie is wellicht nog niet meetbaar, maar dat betekent niet dat het slechts imaginair is.
Transhumanisme: ingeplugd in een machine
Bij transhumanisme is er een vermenging van mens en machine. Dat begint misschien onschuldig met positieve toepassingen, zoals een mechanisch ledemaat. Of een contactlens die beter, of meer kan zien. Of een lichaamsdeel dat informatie van het internet download. Gevolgd door een chip die in je hersenen wordt geïmplanteerd en je in staat stelt om direct een vreemde taal te spreken. Zo ontwikkelt de technologie zich steeds verder, totdat er over een x aantal jaren oneindig leven mogelijk is. Dan is ons bewustzijn ingeplugd in een machine.
Preserveren van lichaam
Er zijn de afgelopen decennia al mensen die hun lichaam hebben laten vriesdrogen. Vlak voordat ze doodgingen, bijvoorbeeld omdat ze kanker hadden. Om hiermee hun lichaam te preserveren en erop vertrouwend dat de technologie zich zal ontwikkelen. Ze hebben grote sommen geld betaald om hun lichaam in een soort tijdscapsule te bewaren, zodat ze later weer tot leven kunnen worden gebracht door een technologie die ze nu nog niet helemaal begrijpen. Bijvoorbeeld om hun lichaam tot leven te wekken wanneer er technologie bestaat die hun kanker kan genezen. Hoe ver in de toekomst zal dit zijn?
Eeuwig leven
Is dat niet wat de Egyptenaren probeerden te doen? Misschien begrepen zij destijds al iets dat wij nu pas beginnen te begrijpen. Dat hun bewustzijn buiten hun lichaam verblijft en hun lichaam een avatar is van hun bewustzijn. Wanneer hun lichaam weer tot leven wordt gewekt, is er vanwege de unieke codering middels het DNA, de mogelijkheid om het signaal van het bewustzijn weer te ontvangen. Dan leeft men (als bewustzijn) weer in deze fysieke wereld, met dezelfde kennis die men al had opgebouwd. Zoals de gekloonde hond met het DNA uit de kennisbank kon putten die uniek was voor die hond, terwijl de originele fysieke hond allang dood was.
Stel je een toekomst voor waarbij de vermogens van de mens zo’n enorm hoogtepunt bereiken, waarbij het bewustzijn op een of andere manier wordt gedownload in een cyborg, half mens half robot. Een biologische machine. Als er een onderdeel stuk gaat, wordt het simpelweg vervangen. En deze machine kent geen einde van het leven …
Superieure bloedlijnen
De adellijke bloedlijnen met het ‘blauwe bloed’ vinden zichzelf superieur. Zij hadden geleerd dat mensen die drie, in plaats van twee strengen DNA hebben, superieur zijn. Dat geloofden ze. Die drie strengen DNA maakten hen anders, beter en superieur. Het gaf hen bepaalde kennis, toegang en rechten. Ze waren belangrijker dan mensen met twee strengen DNA, want meer is beter, zo dachten ze …
Ze wisten dat ze genetisch anders waren. Het was een boodschap die ze van generatie op generatie kregen overgeleverd. Het was iets dat anderen niet konden zien, maar zij wisten het. Zij hadden die kennis en gaven het weer door aan de volgende generatie. Maar het wetenschappelijk onderzoek naar DNA bestaat pas 30-40 jaar. Hoe hadden ze vroeger dan die kennis dat hun DNA anders was?
Zuiver koninklijk bloed
Ze gebruikten de term DNA niet. Het verschil zat hem in het bloed. Het maakte hen anders. Ze wisten dat ze hun ‘koninklijke bloed’ konden vermengen met anderen, maar er was eveneens een noodzaak om hun bloed zuiver te houden. Het was immers een unieke identiteit, die van generatie op generatie binnen de bloedlijn werd doorgegeven. Alleen wanneer de bloedlijn puur zou blijven kon men de uniciteit accentueren en behouden voor de toekomst. Om redenen die ze zelf niet geheel meer begrepen en alleen hun voorouders wisten. Daarom beschermen ze hun bloedlijn, zodat hun nageslacht weer een niveau kan bereiken dat ze ooit hadden gehad.
Bloedlijnfamilies denken veel meer vanuit het groepsbelang. Binnen die bloedlijn ziet iedereen die nu leeft zichzelf als een placeholder voor die totale bloedlijn of familie. Een placeholder is een tijdelijke aanduiding die gebruikt wordt wanneer de definitieve content nog niet voltooid of beschikbaar is.
Bovendien denken ze in lange termijn (generaties) versus korte termijn (eigen leven). Hun rol in het leven is gericht op een agenda en doel in de toekomst, waaraan iedereen zich moet committeren. Van mensen die tot die specifieke bloedlijn behoren wordt een hoge mate van loyaliteit geëist.
Bloedlijnfamilies en geheime ceremonies
Deze bloedlijnfamilies volgen specifieke rituelen, die ze van generatie op generatie overdragen. Rituelen die ze houden tijdens kosmische gebeurtenissen of op specifieke data en locaties. Eén van deze locaties is een antieke plek in Engeland. Op deze plek zijn stenen op een exacte manier uitgelijnd om elk seizoen de beweging van de zon te kunnen volgen. En om de beweging van planeten die zichtbaar zijn aan de sterrenhemel, eveneens in kaart te brengen.
Eén van de meest belangrijkste planeten die gevolgd wordt is Venus. Er is zelfs een speciale ceremonie die elke 40 jaar met een precisie gehouden wordt, om het exacte moment waarop Venus op die locatie de zon verduistert, te benutten. Het licht dat Venus reflecteert is uitgelijnd met de opening van een grotkamer, aan het einde van een lange gang. De uitlijning is dermate exact, dat het licht van Venus voor een kort moment als een lichtbol in die kamer schijnt. Het lijkt op een lasersignaal die recht in die kamer schijnt. In die ruimte had de hogepriester op die dagen seks met maagden, om dat exacte moment te herdenken. Hoe bizar dit voor buitenstaanders ook lijkt, zit er een specifieke motivatie achter waarom ze dit doen, dat aan het einde van Juan O’ Savin’s uitleg duidelijk wordt.
Als we terugdenken aan het onderzoek van Richard Hoagland (deel 1) is er een torsiesignaal rond het moment dat Venus de zon passeert. Dat torsiesignaal kan men op bepaalde zaken richten. In de prehistorie had men wellicht die natuurkundige kennis niet meer, maar om de oorspronkelijke kennis van verloren gegane beschavingen te behouden, hield men rituelen om de speciale energie op specifiek kritieke momenten te benutten.
Nanostreng DNA
Wanneer we naar het ‘superieure’ DNA kijken dan is er een ‘gloeidraad’, een extra spiraal zichtbaar, dat een derde streng DNA lijkt te zijn. Maar het is slechts een kort stukje, een nano-deeltje. Vanuit een beperkt fysiek perspectief, zou dat ieniemini stukje niet veel uitmaken. Het is vanuit ons aardse perspectief te klein om informatie mee op te nemen. Maar nano-deeltjes zeggen niets over de (opslag)capaciteit.
Wanneer we bijvoorbeeld naar de historie van geluids- en video-opnames kijken is de technologie geëvolueerd van draadtape, naar magnetische tape, naar geoptimaliseerde magnetische tape. Totdat men de eindcapaciteit van analoge opname had bereikt en overstapte naar digitaal. Een binair systeem van nullen en enen. Men ontwikkelde vervolgens de DVD en uiteindelijk de chip die evolueerde naar een microchip. Hoe verder de technologie ontwikkeld was, hoe meer data men kon opslaan op een steeds kleinere oppervlakte. De maat van de opnamehouder zegt dus niets over de opslagcapaciteit.
Hetzelfde geldt voor die derde DNA-streng. De grootte zegt niets over hoeveel informatie erin opgeslagen ligt. Bovendien is het de vraag waar informatie ligt opgeslagen als het bewustzijn zich buiten het lichaam bevindt.
Bewustzijn zonder avatar
Stel dat jouw bewustzijn op een of andere manier gevangen zit, omdat jouw fysieke lichaam dood is en je in een ander lichaam wil incarneren, zodat je jezelf weer tot leven kunt wekken. Om jezelf weer fysiek uit te kunnen drukken moet je je DNA heractiveren.
Denk je niet dat die farao’s, net zoals de moderne mensen die hun lichaam laten droogvriezen, denken dat ze op een bepaald moment in de toekomst in staat zijn om hun DNA te mengen met nieuwe wezens? Organische wezens wiens genetische structuur het meest overeenkomt met hun DNA. Om op die manier gedeeltelijk weer te kunnen leven, zodat hun DNA goed genoeg bewaard kan blijven.
Hun organen en botten zijn voldoende bewaard gebleven, zodat ze eeuwen in stand gehouden zijn. Totdat de technologie een punt heeft bereikt dat ze zich op basis van dat DNA kunnen heractiveren, als hun nakomelingen in de toekomst begrijpen hoe ze zichzelf tot leven kunnen wekken.
Cyborgs
Op dit moment stuurt men aan op transhumanisme. Als we die weg inslaan kunnen we op een bepaald moment ons bewustzijn, ons zijn, in machines downloaden. Die ons in staat stellen om voort te leven, waar ons bewustzijn zich dan ook bevindt. Om onszelf in deze bestaanswereld, voor altijd te kunnen uitdrukken.
Is dat niet vooral van belang voor degene die geen avatar meer hebben? Degene die een nieuwe bestaansvorm nodig hebben, op basis van een specifiek DNA. Een bestaansvorm die via technologie wordt geconstrueerd, wezens die half mens half robot zijn. Is transhumanisme daarom in ons belang of in hun belang?
De geweldige machines van verleden, heden en toekomst
Wat als dit niet de toekomst betreft? Wat als dit al in het verleden is gebeurd? Met wezens, humanoïden, een hybride soort, geen mensen die de nakomelingen zijn van Adam. Levende wezens die technologisch zo geavanceerd waren, dat ze in staat waren om hun bewustzijn in machines te downloaden. Wat hebben ze dan gebouwd? Wat als het vertrekpunt 10.000 jaar geleden was? Hoeveel kennis zou je dan opgebouwd hebben? Hoeveel kennis kun je in 1000 jaar vergaren? Laat staan als je 10.000 of 100.000 jaar leeft. De machines die men dan zou kunnen bouwen zouden ongelofelijk zijn.
Nano-machines
Wat als die ‘machine’ in werkelijkheid een materie op nanoschaal is? In plaats van te denken in termen van een ouderwetse machine met bouten, moeren, tandwielen, et cetera, kan er ook zoiets bestaan als een ‘goo’, een gelei, dat alle materialen bevat. Een smurrie die alle biologische materialen bevat, waar alle noodzakelijke informatie in opgeslagen ligt. Bestaande uit minuscule machines, op nanoschaal, nano-machines. Waarvan elke nano-machine een precieze en specifieke taak uitvoert. Die atomen op precieze wijze kunnen verbinden.
Afstandsbestuurder
Deze minuscule nano-machines kunnen elk maar een klein beetje informatie bevatten. Om dit geheel werkend te krijgen is er een externe designer nodig — die de kennis heeft, die met hen communiceert — zodat ze in harmonie kunnen samenwerken. Deze bevindt zich in een afgelegen locatie, waar de capaciteit, de databank, de blauwdruk veel meer omvat. Het nano-machinetje doet slechts wat het door een afstandsbestuurder is opgedragen te doen. En stukje voor stukje, onderdeel voor onderdeel, kan men een machine bouwen. Dat kan honderd jaar duren, of veel korter of veel langer. In die bestaanswereld is dat wellicht niet eens relevant.
Lange termijn visie van een oneindige toekomst
Deze nano-machines zouden op aarde gezet kunnen worden, op zoek naar goud, platina, ijzer of silica. In het zeewater, in de aarde, in de planten. Dat zou wellicht heel langzaam gaan en hen veel tijd kosten om de materialen te verzamelen. Misschien kost het hen wel 1000 jaar, of 10.000 jaar om alles naar een verzamelpunt terug te brengen om het daar samen te stellen. Uiteindelijk zou men in staat zijn om het te bouwen.
Logistieke lange termijn planning
Wanneer men op een ruimtemissie zou gaan, zou men dan een enorm ruimteschip meenemen? Een ruimteschip van kilometers doorsnede, met alles erop en eraan wat men nodig heeft, een volledige beschaving, om daarmee naar een ander planetair systeem te reizen dat 20 jaar ver weg is? Maar stel dat men vanwege de omvang van dat ruimteschip slechts op een kwart van de snelheid zou kunnen reizen, zou het 80 jaar ver weg zijn.
Maar stel dat men een minuscuul ruimteschip zou bouwen, de maat van een bus, of de grootte van een softbal. Die alle informatie en basisgereedschappen zou bevatten. Om onderweg de benodigde materialen en informatie te verzamelen, om weer naar het verzamelpunt terug te brengen. Deze operatie zou veel minder tijd kosten. Zeker wanneer een deel van de constructie al onderweg in de ruimte kan plaatsvinden.
Bewustzijn opslagen in een machine
Stel dat degene die nu geen avatar meer hebben, wisten dat hun ondergang nabij was? Een lot waaraan men niet zo gemakkelijk zou kunnen ontsnappen en hun voortbestaan zou bedreigen. Dat men wist dat men vernietigd zou worden en tegelijkertijd zeer geavanceerd was. Dan zou men hun bewustzijn ergens moeten uploaden om het in een machine te bewaren. Met onderdelen die zouden helpen om de avatar op een later moment weer samen te stellen, die verspreid over minuscule machinetjes naar elders zouden kunnen gaan. Om het materiaal te verzamelen en op een later moment te kunnen monteren. Zoals een machine. Omdat men een machine geworden is. Zoals in de transhumanistische agenda, waar de menselijke identiteit verloren gaat.
Silicone levensvorm
We kennen het uit sciencefiction films: biologische levensvorm, silicone levensvorm … Wat is een silicone levensvorm? Waar zijn computers van gemaakt? Siliconen, glas, zand, metalen. Een silicone levensvorm is een opname van data op een computerchip, in tegenstelling tot data opgeslagen op een biologische recorder. Het het is net zo verschillend als hetzelfde als een draadrecorder en een dvd. Informatie opgenomen op twee verschillende mediadragers.
Wat als het gevolgde pad een proloog is? Dat hetgeen dat men voorziet in de toekomst al gebeurd is?
Verloren gegane beschaving
Stel dat er voor ons een beschaving heeft bestaan en hier als een humanoïde vorm aanwezigheid is geweest. Geen human, want het zijn geen directe nakomelingen van Adam en Eva, maar humanoïde. Wat als ze hiervoor geleefd hebben en zichzelf vernietigd hebben? Maar stel dat er nog een echo was van hun bestaan. Een overblijfsel van hun geschiedenis, dat zich nog om ons heen bevindt… Hoe zou dat er dan uitzien? Wat zou dat zijn?
Als ze zeer, zeer ontwikkeld waren, zou dan alles vernietigd zijn, of zou een deel hier nog aanwezig zijn? Waar zou men dan de opname bewaard hebben? Hoe ziet het eruit? Hoe drukt het zichzelf dan uit? Wat zou het vertegenwoordigen?
Transhumanisme!
Transhumanisme zou hun bewustzijn vertegenwoordigen en hun toegang tot het bewustzijn in de fysieke wereld. Vanuit de databank, het centrum waar het bewustzijn verblijft, waar ook wij bestaan, of in een parallelle dimensie.
- De sekte herhaalt hun geheimzinnige rituelen
- Nano-antenne in DNA activeren
- New World Order bloedlijnfamilies
- Overblijfselen van een beschaving
- Gevallen engelen en het hybride ras
- Kanaänieten versus de reptillianen
- Van God los
- (Sch)apen
- Strijd om de planeet
- New World Order
- Het teken van de Beest
- Het Einde der tijden
Ella Ster* | bron: ellaster.nl
Artikelen door mij geschreven mogen alleen 1:1 elders gepubliceerd worden mits de auteur Ella Ster* duidelijk bovenaan of onderaan het artikel staat vermeld. Daarnaast moet er onderaan de vermelding staan: “Bron: www.ellaster.nl”
[button link=”https://petje.af/ellaster” text_color=”#ffffff” color=”#df007e”]Steun Ella Ster met Petje Af[/button]